(...)

Halverwege de dag werd het alleen een stuk minder: Mamma belde op dat het slecht ging met Bombi, onze poes. Ze is inmiddels 18 jaar, maar was tot een paar maanden geleden in topconditie. Ze is toen echter heel plotseling, zonder aanwijsbare oorzaak blind geworden. In het begin kon ze zich wonderbaarlijk genoeg prima redden, maar dat werd langzaaam minder.
De laatste weken was ze steeds vaker gedesorienteerd en lag ze bijna constant te slapen. Sinds gister ligt ze nu weer te slapen, maar ze reageert verder eigenlijk niet meer op aandacht. Een keer heeft ze nog wat melk gedronken en geprobeerd te lopen, maar het ziet er naar uit dat het niet lang meer gaat duren.

Ze heeft vandaag de hele avond bij mij op schoot gelegen, het afscheid nemen is al begonnen... Vanavond blijf ik beneden. Ergens hoop ik dat ze de ochtend niet haalt, en dan wil in de buurt zijn...

*snik*