Als INFer heb je het voordeel van nature een beetje een ELer (Electrotechniek, voor de niet-Twentenaren onder ons) te zijn. Dit gaat niet op voor alle INFers, maar een groot gedeelte schrikt niet terug voor een beetje electronicawerk.
Zo is anderhalve week geleden mijn telefoon stuk gegaan. Niet helemaal stuk, maar een redelijk cruciaal stukje: Het aan/uit knopje.
Wie weet hoe lang dit knopje al stuk was, zo vaak zet ik m'n telefoon niet uit. Eigenlijk alleen wanneer ik vergeet op te laden en de batterij leeg is. Of zoals laatst, wanneer ik de batterij er lomp uithaalde en hem zo uitzette. Ik leende even de SIM kaart uit aan Chris die wilde proberen of zijn toestel Wireless Circle ondersteunde.
Achteraf had ik natuurlijk gewoon netjes eerst de telefoon uit moeten zetten alvorens de batterij en SIM kaart eruit te slopen. Had ik dat gedaan, was ik er op dat moment waarschijnlijk achter gekomen dat de aan/uit schakelaar stuk was en had ik hem helemaal niet uit hoeven zetten en had ik m'n telefoon gewoon kunnen blijven gebruiken zolang ie niet uit zou gaan...
Maargoed, ik heb vandaag eindelijk de tijd gevonden om wat te doen met m'n telefoon. Aangezien het nog binnen de garantie valt en ik vandaag bedacht waar ik de factuur had liggen had ik al een mailtje getypt om een RMA nummer aan te vragen en de telefoon terug te sturen voor reparatie.
Een laatste blik op het toestel wakkerde toch mijn dormante EL aanleg aan. Deze worstelde zich naar boven en voor ik het wist was ik met een tang (aangezien ik geen geschikt exotisch schroevendraaiertje had) schroefjes aan het uitdraaien.
Een snelle inspectie toonde aan dat het power schakelaartje simpelweg op twee punten van de printplaat had losgelaten. Een beetje improviseren met mijn Cold heat soldering tool en het schakelaartje zat weer lekker vast.
Woei! Ik kan weer bellen met m'n eigen adresboek en WAPpen en m'n mail checken en nummers met een 7 erin bellen!
*tring*
Posted by matthijs at October 27, 2005 01:45 AM